45

سلام 

خوبید؟

ما هم سعی می کنیم خوب باشیم

اول از همه ممنون برای دعاهای خوبتون 

امیدوارم هیچ کس تحت هیچ شرایطی مریضی و ناراحتی عزیزانش نبینه، ی سری مریضی هایی هست که می دونی یک هفته، یک ماه یا ی سال استراحت کنی خوب می شی، اما ی سری مریضی ها و ناراحتی هاست که می دونی اون خوب شدنی نیست و تازه نا توانی و تحلیل رفتن  عزیزت جلوی چشمت می بینی و هی با خودت کلنجار می ری و نمی خوایی قبول کنی خیلی سخته، البته خواهرهام خیلی خیلی قوی ترن از من، هی بابا رو مجبور می کنن روی دوچرخه ثابت بشینن و به زور هم شده پا بزنن، اما من شاید در ظاهر این کار بکنم اما در باطن هی با خودم  درگیرم و می گم ی پا زدن ساده با دوچرخه که اینقدر سخت نیست که باید پای بابا رو هم هل بدیم ، یعنی همین کار ساده رو هم باید کمک کنیم بهشون که پاهاشون یا کلا بدنشون از این بیشتر تحلیل نره و ... 

بعد می دونین چی این شرایط برای من سخت تر می کنه، وقتی ک شریک زندگیت، کسی ک نزدیک به نصف عمرت توی خونش صرف کردی، هی نمک روی این زخمت بریزه، هی ی جوری  این مسئله بهت یاد آوری کنه ک این ضعف توی عزیزترین وجود داره، و تو نتونی دم بزنی، آخ،آخ که نمی دونین گفتنش بعد از گذشت ۱۸ امین سالگرد عقدمون چقدر سخته، گاهی ب خدا می گم این امتحانی ک داری ازم می گیری خیلی سخت تر از توان منه، گاهی آرزوی مرگ می کنم ولی بعدش به خودم می گم سمانه جان تو می تونی، تو باید بتونی ، ۳ تا بچه داری یکی از یکی ماه تر و اونا به تو احتیاج دارن، اونا به هر دو تاتون احتیاج دارن، و البته به هر دوتاتون توی یک جبهه احتیاج دارن

خدایا تو شاهدی ک با چ شرایطی دارم خودم و محیط خونم آروم نگه می دارم، خدایا تو شاهدی ک خوبیهای همسرم می بینم، خدایا تو شاهدی ک تمام سعی ام می کنم ک کوچکترین تنشی ایجاد نشه، اما می ترسم با یک جرقه منفجر شم، خودت هوام داشته باش.

خدایا ممنونم به خاطر همه چیزهایی ک به دلیل رحمتت بهم دادی و همه چیزهایی ک به دلیل حکمتت بهم ندادی، ممنونم، ممنونم، ممنونم