83

سلام 

خوبید؟

ما هم سعی می کنیم خوب باشیم

الان یکم آرومترم 

دارم فکر می کنم اگر خدا فراموشی،انعطاف پذیری و سازگاری با شرایط برای انسان نمی خواست، چقدر سخت بود زندگی کردن،چیزی که فکر می کنی الان اوج مستاصلی هست شاید چند روز بعد برات عادی باشه،خدایا ممنونم به خاطر فراموشی.

از دلایل دیگه آروم شدنم ، درد دل کردن با دوستایی هست که ظاهراً مجازی ان، اما وجود واقعی اشون حس می کنی کنارت، از اینکه می فهمنت، سعی می کنن به روش خودشون آرومت کنن، شاید بیشتر از 1000 بار درد دل های  تکراری رو براشون گفتی و خسته نشدن و اینکه همیشه و همیشه هستن هم خیلی کمکم کرد، خیلی ممنون نمکی جون به خاطر گروه واتساپ.

و صحبت کردن با ی نفرآگاه از بیرون ، که نشناستت ،بدون قضاوت کردنت هم می تونه خیلی به آرامشت کمک کنه، من سابقه مشاوره رفتن خیلی دارم، خودم تنها خیلی، با همسر هم دو جلسه که همسر هنوز دلش می سوزه برای اون دو جلسه و هزینه ای که دادن، توی روزهایی که حالم رو به بهبود بود ی استوری دیدم راجع به همکده و بعد از پیگیری تونستم اشتراک270دقیقه 6 ماهه اشون بگیرم و با ی روانشناسشون صحبت کنم، اون خانم با اینکه صدای جوونی داشت اما خوب تونست تاییدم کنه، اگر توی خونه از خودگذشتگی دارم حس قربانی بودن نداشته باشم، اینکه اگر خیلی مسئولیت روی دوشمه ی بخشش به خاطر زندگی خودم و شخص خودم هست و ... .البته تا الان دو بار بیشتر نتونستم باهشون صحبت کنم و برنامه دارم که حداقل هفته ای ی بار در حد 10-20 دقیقه باهشون صحبت کنم .

روزهامون می گذره با سروکله زدن با بچه ها، همچنان ناراحتم از اینکه نمی تونم خیلی وقت برای صالح بزارم، حس می کنم نیاز داره باهش حرف زده بشه، حس می کنم نیاز داره تو ی این روزها حمایت شه و الان یکی از بزرگترین دغدغه هام صالحه و در کنار اون زهرایی که کلاس اول هست ،بیس و پایه آموزشش داره شکل می گیره ، گاهی خودش با محسن مقایسه می کنه که بدون دغدغه بازی می کنه و ... گاهی با زهرا هم خیلی کنتاکت دارم با اینکه خیلی باهوشه و خیلی خوب یاد می گیره توی انجام تکالیفش سستی می کنه و باید ی سره یکی روی سرش باشه، ی سری که کنتاکتمون خیلی زیاد شد  و مجبور بود تنها توی اتاق خودش تا تموم شدن تکالیفش بمونه ی یاداشت ازش پیدا کردم که " مامان من دوسِت ندارم" راستش کلی ذوق کردم بعد هم بغلش کردم که اگر سختگیری دارم به خاطر خودش هست و توی تمام لحظه ها عاشقشم و البته چندین و چند بار هم برام یاداشت گذاشته که "مامان اَزیزم دوستت دارم" و محسنی که پسر سازگاری هست و سعی می کنه خودش برای خودش بازی کنه، و زهرا که داره تکالیفش انجام می ده بعد از اینکه یکم حرص خواهرش در آورد، می ره  دفتر و کتابای کار خودش می آره و سعی می کنه که تکالیفش انجام بده، یا مثل زهرا روی برگه ی سری خط خطی کنه و بگه نوشتم "مامان جون دوستت دارم "و منی که ته دلم ضعف بره برای داشتن تک تکشون و خدا رو هزار بار شکر کنم که هستن، درسته خیلی زیاد انرژی می گیرن ، درسته که دغدغه زیادی برای هر کدومشون دارم، درسته که خیلی با هم دعوا می کنن و دعواهای بدی می کنن و گاهی خسته می شم از این همه مشاجره اشون و لجبازی اشون، اما خوشحالم که هستن .

خدایا ممنونم به خاطر همه چیزهایی که به دلیل رحمتت بهم دادی و همه چیزهایی که به دلیل حکمتت بهم ندادی ، ممنونم، ممنونم و ممنونم