8

سلام

خوبید

الحمدالله انتخابات هم تموم شد و کشوربه روند عادی برگشت

من قبل خیلی خودم درگیر می کردم و پیگیری می کردم اخبار رو اما الان به زور اخبار 20:30 می بینم ههههه

اما برام مهمه که توی انتخابات شرکت کنم ،و جمعه هم اول وقت رفتم می خواستم تنها برم و زود برگردم که اول زهرا بانو بیدار شد و بعدش هم داداش جونش بیدار کرد و ما مجبور شدیم سه نفری بریم .چشمتون روز بد نبینه ساعت8 رفتم از خونه بیرون و ساعت 9.5 رسیدیم خونه مدرسه ای که رفتم رای بدم سر کوچه امون و ی دقیقه بیشتر توی راه نبودم

اما گویا تا ساعت 9 تعرفه نیومده بود هی می خواستم برگردم اما می دونستم اگر برم دیگه نمی آم اینه که موندم

از خودم بخوام بگم کم کم دارم عادت می کنم ،با اینکه خیلی سخته

اما خدا رو شکر صالح هست البته شوهر جان هم هستن

حالا می گم کم کم

 محسن جان چون شب خوب می خوابن صبح ها زود بیدار می شن حدود 5-6

دیگه من تا بهش فرنی یا سوپش می دم و جاش و عوض می کنم و شیر می دم تا بخوام برم یا می خوابه یا گیج خوابه

اما زهرا بانو هم با نق نق داداش جان بیدار می شه صبح کلی ناز می آره و می خواد که من بغلش کنم و ناز بخرم و بخرم و بخرم

دیگه هر چقدر هم سعی کنم نمی خوابه متاسفانه با بستنی (سر صبح) و تنقلات دادن سعی می کنم  آرومش کنم و جفتشون یا به صالح یا به شوهرجان می سپرم و می آم

صالح توی امتحاناتش هست و چند روز قبل هم (29 اردیبهشت)تولدش بودبهش قول دادم اگر همه درسهاش خیلی خوب باشه برای هدیه جفتش سوپرایزش کنم

می خوام براش کنسول بازی بگیرم ،اینطوری هم خونه اس همه به چیزی که دوس داره می رسه

شوهرجان اوایل خیلی مخالف بودن می گفتن به جاش براش لب تاب بگیریم ،اما من فکر می کنم لب تاب براش زوده و فعلا با همین سیستم خونه کار کنه و تا وقتش براش بگیریم ، تا هر چی خدا بخواد ببینیم چی می شه

راجع به شوهرجان هم روز 30 اردیبهشت کارخونه اشون اعلام ورشکستگی کرد و تعطیل شد

نمی خوام به این دولت یا دولت قبل یا قبلتر ربطش بدم اما تا وقتی که مسئولای رده 1 و 2 کشور توی کار واردات و قاچاق باشن وضعیت تولید درست نمی شه و نخواهد شد.

روزی نیست که همکارهاشون زنگ نزنن و کلی صحبت و گلایه و اینا که بعد از 15-16 سال سابقه کار ما چ کار کنیم و .... .

شوهرجان چند سری با مدیر عامل و رئیس هئیت مدیره به عنوان نماینده کارکنان جلسه گذاشتن توی این دو سه روز اما فایده ای نداره

من به رئیس هئیت مدیره اشون حق می دم،می گن محصولی که ما تولید می کنم بدون سود برامون کیلویی11.200-11.500 می افته اما همون محصول وارد می شه کیلویی8000 تومن

خوب تولید کننده به نفعشه کیلویی 8000 تومن بخره تازه این ی بخششه

می گن اگر ما بخوایم با کیلویی 8000 تومن هم بفروشیم باز تولید کننده از ما نمی خره چون باید 9% مالیات بر ارزش افزوده بده اما اگر از دلال بخره نمی خواد این 9% نمی خواد بده،واقعا کجای دنیا اینطوری تولید خودشون نابود می کنن!!!!!!!!

رئیس هئیت مدیره اشون به شوهرم گفته شما ی نفر پیدا کن 60-70% محصول ما رو بخره پول هم نده فقط مواد اولیه بده تا من بتونم دوباره کارخونه رو راه بندازم اینقدر این آدم با انصافه اما متاسفانه اینجا کسی نمی آد از تولید داخلش حمایت کنه

نمی دونم قراره چی بشه اما مطمئنم اون چیزی که خیره اتفاق می افته ، من برای خودمون ناراحت نیستم چون شوهرجان 15 سال سابقه کار داره که با در نظر گرفتن مشاغل سخت حدود 22.5 سال می شه ، 2-3 سال هم بیمه بیکاری دارن که اون هم استفاده بشه می شه 25-6 سال و 2 سال هم سربازی یعنی حدود 28 سال سابقه بیمه براشون می شه که می شه تا 42 سالگی کشوندش و بازنشست شن.

تازه اون مغازه ای که پیش خرید کرده بودیم هم هست ،ما برنامه امون این بود باشه برای بعد بازنشستگیشون اما گویا کم کم باید ی فکری هم برای اون بکنیم

اما الان تلفن هایی که ب شوهرجان می شه رو پیگیری می کنم دلم کباب می شه برای جوون هایی که تازه ازدواج کرده بودن و با کلی آرزوی خوب ی زندگی رو شروع کرده بودن و الان مونده ان چ کار کنن

یا اون بابایی که بچه اش تازه دانشگاه قبول شده و با کلی امید آرزو می خواست بچه اش بفرسته دانشگاه

یا اونی که با هزار تا قرض و قله تونسته بود خونه بخره و تازه می خواست شیرینی صاحب خونه شدن بچشه و الان کل برنامه هاش به هم ریخته

انشالله که ختم به خیر شه

از این موارد که بگذریم امروز قراره مادر شوهرجان از کربلا بیان ،

احتمالا ما فرودگاه نریم

فعلا برم به کارام برسم