43

سلام 

خوبید

ما هم سعی می کنیم حالمون خوب باشه

دیروز ی توفیق اجباری بود که مرخصی باشم و با بچه ها موندم خونه

یعنی صبح که شوهرجان می خواستن از محل کار تشرف بیارن منزل ماشین روشن نشده بود و خودشون با سرویس اومده بودن، اگر می خواستم می شد با اسنپ رفت و برگشت بچه ها رو ببرم مهد و بعد بیام محل کارم اما راستش چون ی مدت طولانی فشار کار روم بود تصمیم گرفتم مرخصی بگیرم

خوب هممون واقعا ناراحتیم از جریانات این مدت، از اون روزی که هواپیما سقوط کرد من ی لحظه از یاد تک تک افراد هواپیما و خانواده هاشون غافل نشدم،  وقتی که بچه های خودم می بینم دلم خون می شه از اون بچه هایی که توی اون هواپیما بودن یا حتی می گم اونایی که بزرگ شده بودن و توی این سن پدر و مادراشون چقدر آرزو براشون داشتن

خانواده هاشون درک می کنم ، بردارشوهر خودم هر سال حدود یکی دو هفته قبل کریسمس می آن و تا یک ماه و نیم هم ایرانن، می فهمم غم خانواده هاشون رو،وقتی مصاحبه شاهین صمد پور با خواهر یکی از عزیزان و دیدم واقعا با خواهرشون ضجه می زدم و درک می کردمشون که می گفتن سرچ می کردم ببینم کیف مال کدوم کشوره

من ، منی که هیچ کدوم از نزدیکانم توی اون پرواز نبودن، هنوز دارم از درون می سوزم و بعد از فهمیدن این که توسط پدافند خودمون هدف قرار گرفته به قول رهبرمون داغمون سنگین تر شده

تک تک افراد اون پرواز می تونستن توی زمینه تخصصی خودشون ی قاسم سلیمانی باشن، و افسوس و هزاران افسوس که دیگه بینمون نیستن

صبح شنبه بعد از بیانیه سپاه دوباره مثل جمعه هفته قبل که خبر شهادت حاج قاسم شنیدم اشکم بند نمی اومد، محل کارم بودم و نمی تونستم کارهام جمع کنم، و واقعا ناراحتم که چرا اینقدر دیر اعلام شد، توی اینستا هم گذاشتم که مثل خانواده های این عزیزان داغدارم و مثل همه مسئولان پدافند شرمنده مردم و مثل همه رسانه ها معترض به خطای نابخشودنی مسئولان در اطلاع رسانی، اما واقعا ترجیح می دم در جبهه سردار حاجی زاده های صادق باشم نه در کنار لاشخورهایی که از این داغ بزرگ بوی کباب شنیدن

نمی دونم فیلم هایی که برای من و تو به اصلاح گزارشگر های مردمی  فرستادن دیدین یا نه؟ دلم می گیره از مردمی که دلخوشیشون آمریکا و انگلیس و کاناداست، طرف کنار یکی داره فیلم می گیره که اسلحه اش داره آماده می کنه برای شلیک  و بعد که شلیک کردن می گه وای زدن ، زدن ، یا چند نفر دور و بر یکی می گیرن و با تهدید می گن بگو مرگ بر.............تا بزاریم بری

فرقی نمی کنه کانادا یا انگلیس یا آمریکا اگر دلشون برای مردممون می سوخت امثال خاوری ها رو که به اونجا پناهنده شده بودن و دیپورت می کردن ، یا نمی  گم نخبه ها رو لااقل آقازاده هامون رو دیپورت می کردن نه اینکه اونا رو به عنوان ی برگ برنده نگه دارن تا از طریق اونا مسئولین ایران رو تحت فشار بزارن 

به جد معتقدم که تنها وقتی وضعیت ایران درست می شه که تک تکمون فکر کنیم نقش من تنها برای آبادانی کشورم چیه، من چ کار می تونم بکنم ی قدم حتی خیلی خیلی کوچیک بردارم که در نهایت به نفع کشورم باشه، باید باور داشته باشیم که هیچ کس از خودمون به خودمون دلسوز تر نیست، 

امیدوارم ی روزی برسه که هیچ کس توی ایران و دنیا  فشار چ از لحاظ روحی و چ از لحاظ اجتماعی و چ از لحاظ مالی نداشته باشه ، امیدوارم ایران جایی باشه که بچه هامون بتونن بدون دلهره و نگرانی زندگی کنن

خدایا ممنونم ازت به خاطر همه چیزهایی که به دلیل رحمتت بهمون دادی و همه چیزهایی که به دلیل حکمتت بهمون ندادی