79

سلام دوستان 

خوبید؟

ما هم سعی می کنیم خوب باشیم

روز جمعه 13 دی ماه 98 بود و شوهرجان صبح باید می رفتن سرکار

تازه اذون گفته بودن ،بعد از اینکه ایشون راهی کردم رفتم سراغ اینستا

عکس ی دست و انگشتر و ی خبر مبهم ک دعا کنید راست نباشه

دلشوره عجیی بود ، یعنی چی شده، بعد از نماز صبح خبر تایید شد و اشکی بود ک از چشمام می اومد و فریادی که با بالشتی ک گذاشته بودم روی دهنم خفه اش کرده بودم و تلاش برای انکارش توی ذهنم

مگه سپهبد کی بودن؟از کی می شناختمشون؟مگه دیده بودمشون؟اصلا شاید تکذیب می شد؟شاید خواب بودم و کابوس می دیدم  ک کاش اینطوری بود!!!

چرا خانم شهید رضایی نژاد حس کردن پشت و پناهشون رفت و داغ شهید براشون تازه شد؟چرا داغ خانم شهید بلباسی تازه شده بود؟

چرا دختر شهید محرابی یاد خاطرات روز عرفه و درخواست سپهبد برای دعا برای شهادتشون رو یادآوری می کردن؟

اصلا چرا راجع ب شهید مغنیه و نوع ترورشون با دختر شهید صحبت کردن؟

چرا نحوه شهادتشون شبیه اون شهید بزرگوار بود؟

وای پیام حضرت آقا ،مهر تاییدی بود ک باید باور می کردم . 

و بعد از اون بهت بود و بهت بود و بهت...

حاج قاسم از کی می شناختم؟ درسته اسمشون توی خاطرات اکثریت فرماندهان جنگ خونده بودم ، از کتاب پیغام ماهی های شهید همدانی، تا کتاب در کمین گل سرخ سپهبد صیاد شیرازی، تا  کتاب خاطرات شهید طهرانی مقدم و ...، اما همیشه در نظرم فرمانده ی گردان از کرمان بودن که مثل بقیه رزمنده ها با توجه به موقعیت شون، خیلی خوب از پس مسئولیتشون بر اومدن و گردانشون اصولا توی عملیات ها موفق بوده، همین ، اما از کی خاص شدن و از کی شاخص شدن؟ از وقتی ک اسمشون اومد توی لیست تحریم های امریکا ، از اونجا برام سئوال بود همیشه که چرا ایشون ؟ مگه ی فرمانده زمان قدیم جنگ ک الان اسم و رسمی هم ازشون نیست چرا باید اسمشون بیاد جز تحریمی ها و البته بعد جریان داعش و جنایاتشون درسوریه و عراق و این همه درایت و مدیریت حاج قاسم توی این بحران، دلیلش بهم فهموند، و البته مطمئنم که کم از این بزرگوارن در ایران عزیز نداریم.

خدایا یک نفر چقدر می تونه بزرگوار باشه که همه خانواده های شهدا حس کنن دوباره داغ دیدن؟ چرا منی که فقط ی اسم ازشون شنیده بودم و گاهی هم از بزرگواریهاشون، حس کردم یتیم شدم و در فراقشون ضجه زدم، چرا موقع تشیعشون همه و همه اومده بودن، چرا موقع نمازشون و خوندن "انا لا نعلم منه الا خیرا" هممون پشت سر رهبرمون ضجه زدیم؟ چرا هنوز این داغ سرد نمی شه؟چرا این ی سال اندازه ی قرن گذشت؟این همه بلا توی ی سال؟

به نظرم بعضی وقت ها خدا می خواد ی سری چیزها رو بچینه کنار هم تا  ما با توجه به اونها ی سری کدها رو بگیریم

وقتی که توی دهه فاطمیه شهید شده باشی، اونم با دستی که  شبیه علمدار کربلا جدا شده و بدنی که تکه تکه شده، چهلمت باشه روز 22 بهمن و بعد از شهید شدنت دنیا روز خوش نبینه!! 

چرا درست قبل از پروازتون دعا کرده بودین عاشق دیدار حضرت حقین و خواسته بودین شبیه حضرت موسی باشه دیدارتون؟ و هزاران هزار چرای دیگه؟؟؟

کی بودین شما سردار دل ها؟؟؟؟

می شه برای ما دعا کنید، می شه برای دل رهبرمون که پارسال مالکش از دست داد و در آستانه سالگرد شهادت شما عمارش دعا کنید،

می دونین بعد از رفتن شما دلخوشی ما شده خوندن چند باره وصیت نامه اتون و هر دفعه یک نکته جدید از توش در آوردن و اشک به خاطر داغی که هر سری با خوندن وصیت نامه اتون تازه تر می شه و غبطه به خاطر این همه بصیرتی که داشتین  و سعی کردن در عمل به اون چراغ راهنما، سردار برای ما دعا کنین که بتونیم به توصیه شما و علامه مصباح عمل کنیم پشت ولی فقیه امون باشیم.

پ ن: هر زمان یاد شهادت سپهبد می آد، داغ اون بی تدبیری در مراسم تدفین و عزیزانی که اونجا جونشون از دست دادن و همینطور حادثه سقوط هواپیما هم تازه می شه و همون اندازه دلم آتیش می گیره، خدایا این امتحان ها و فتنه های آخر زمان داره سخت و سخت تر می شه، حواست بهمون باشه، ما خیلی تنهاییم.

خدایا ممنونم برای همه چیزهایی که به دلیل رحمتت بهمون دادی و همه چیزهایی که به دلیل حکمتت بهمون ندادی، ممنونم، ممنونم، ممنونم