80

سلام 

خوبید؟

ما هم سعی می کنیم خوب باشیم 

خانواده همسر من در مجموع خانواده خوبین، اما کلا خیلی بی خیالن و اهل مهر و محبت کردن نیستن.

توی این بازه کرونا فکر کنم در مجموع 1 بار عید فطر ک یکم وضعیت آروم شده بود ی خواهر و دو تا برادر جمع شدن خونه مادرشوهر

و تک تک هم اصولا نمی رن، مادرشوهر من هم خیلی خیلی اسمش چی بزارم که قضاوت نباشه اما به نظرم سعی می کنن مظلوم نمایی کنن یا هر چی، بعد بچه ها اگر هفته ای یک بار به مامانشون زنگ بزنن فکر می کنن که چ لطف بزرگی کردن و دیگه همه مسئولیت فرزندیشون به جا آوردن.

بچه ها من هم عاشق مادرشوهرن و ایشون خیلی زیاد دوست دارن ،اصولا هفته ای، دو هفته ای یک بار میرن و تایمی که من سر کارم اونا اونجان، هفته گذشته بچه ها نرفته بودن، محسن و زهرا چند تا فیلم گرفته بودن از خودشون برای دختر عمه و پسر عمه اشون که ما خیلی دلمون برای شما تنگ شده و کاش ی فیلم از خودتون بزارین تا بتونیم ببینیمتون و ... .شوهرجان بنده چون طرفای خونه خواهرشوهرم کار داشت و بعد این که  فیلم دید تصمیم گرفت این هفته مادرشوهر برداره و برن اون نصف روز خونه خواهرشوهرجان،که به مامانشون زنگ زدن، مادرشوهر جان گفته بودن نمی آم، شوهرجان می خواستن بچه ها رو  ببرن خونه خواهرشوهرجان ، که پدرشوهرجان زنگ می زنن  بیا خونه ما، حال مامان بده و اگه می خوایی برای دفعه آخر مامانت ببین(خوب یکی نیست اول به پدرشوهرجان بگه تو که می بینی حال خانومت بده، ببرشون دکتر، دوم به مادرشوهرجان بگه خوب می بینی حالت خوب نیست و شوهرت هم جدی نمی گیره زنگ بزن ب یکی از بچه هات).

شوهرجان رفتن و مامانشون بردن خونه خواهرشوهرجان، خواهرشوهرجان یکم نگران می شن و سعی می کن به مادرشوهر روحیه بدن، تماس تصویری می گیرن با دایی هاشون و بردارشوهرجان ک سیدنی ان، از اون طرف هم اونا کلی ناراحت که حال مامان خوب نیست و هی زنگ جدا ک حال مامان بده ببرینشون بیمارستان، مادرشوهر می برن بیمارستان، گویا ی قرص خوابشون اشتباه با دوز بیشتر مصرف کردن بدنشون خیلی بد جور ورم کرده طوری که من دیدمشون ترسیدم، کلی آزمایش و سی تی اینا، در مجموع آزمایش هاشون مورد خاصی نشون داده جز ریه اشون حدود20% عفونت نشون داده بود،با توجه به اینکه آنتی بادی توی خونشون نبوده فعلا مشکوکن ، از روز 5 شنبه هم بعد از ظهر اومدن خونه ما، از ی طرف اصلا رعایت نمی کنن که توی خونه ماسک داشته باشن یا مثلا لیوانشون رو مشخص کردم ، اما اگر بخوان خودشون می رن و توی ی لیوان دیگه آب یا دمنوش می خورن که باید چهار چشمی، از طرف دیگه دلم براشون می سوزه چون بچه هاشون اصلا اهل مهربونی کردن نیستن، تا تنها می شیم هی ب من می گن برام اسنپ بگیر برم خونمون، یا می شینن غصه می خورن که محسن(برادرشوهرم ک شهید شدن) اگر بود الان فلان بود، یا برادرشوهر دومی اونی که سیدنیه از روی بدبختیه رفته کشور غریب(آیکونه معلومه که از روی حسادت نیست و غبطه است)، یا اونیکی ک معاون بانک هست مجبوره هی اضافه کار واسته تا خرج خونش در بیاد یا شوهر من خیلی زحمت کشه که مجبوره با توجه به شغلش ، شیفتی بره سر کار تا بتونه خرج زندگیش در بیاره، یا اون خواهر شوهرم فلان ، اون یکی بهمان و ... . و بابت اینا ی جوری صحبت می کنن که حس می کنی توی اوج بدبختین.

خلاصه الان اوضاع خونه ما فعلا اینه تا ببینیم من می تونم از پس این روحیه مادر شوهر بر بیام یا من هم می شم عین خودشون 

دیروز صبح ک بیدار شدم اول شلغم گذاشتم بپزه،کلی سیب و هویج پوست گرفتم برای آب سیب، عصاره گوشت گذاشته بودم ، مدام دمنوش آویشن و عسل می بردم، این بین تکالیف زهرا مونده بود داشتم با اون کلنجار میرفتم، صالح امتحان ریاضی داره، سئوال هاش و با هم کار می کردیم، محسن هم همیشه دنبال اینه که تایم مخصوص خودش داشته باشه، آخر شب واقعا حس می کردم low batry به معنای واقعی کلمه ام، امروز هم صبح بلند شدم با بقایای گوشت اون عصاره و روغنی که تازه از کره گرفته بودم، استامبولی درست کردم،باز شلغم گذاشتم و همینطور دوباره عصاره گوشت، کلی هویج و پرتقال پوست کندم و آبشون گرفتم و ریختم توی پارچ تا وقتی بیدار شدن همه چیز حاضر باشه.خواهر شوهرهم اومده خونمون مثلا این تایمی که من نیستم مواظب مادرشوهرجان باشه، اگر می دونستم حتما غذا بیشتر درست می کردم کاش از قبل خبر می دادن.

خدایا ممنونم به خاطر همه چیزهایی که به دلیل رحمتت بهم دادی و همه چیزهایی که به دلیل حکمتت بهم ندادی ، ممنونم ، ممنونم، ممنونم.

پ ن: نصف این مطلب من 5 شنبه نوشتم و نصفش رو هم امروز که شنبه است.